Wie met een klap tot stilstand komt door een ingrijpende boodschap of gebeurtenis realiseert zich de gevolgen (nog) niet. Liefst sta je daarna op en ga je verder waar je totdat moment gebleven bent. Met je leven, de thuissituatie, je studie of werk. Soms gaat dat goed, soms gaat dat lang goed, maar bij de meesten blijkt dat niet meer bevredigend. Met als gevolg persoonlijk uit balans, irritaties en (relationele) conflicten. Hoe verder? Waar vind je begrip en steun?