Mama, ik kondigde mij aan
Tot jullie verdriet moet ik weer gaan
‘t Leven blijkt voor mij niet vatbaar
Zo komt nu openbaar
Al is mn leven pril
Voel mij bij jou niet kil
Je hoorde mijn hartje kloppen
Leven aan mn ziel zal niet stoppen
De Heere die leven schenkt
Is Degene die aan ons denkt
Hij zorgt voor jou en mij
Al ben, kom ik niet aan je zij
Aan jou boezem nooit rust
Land ik aan in veil’ger Kust
Geef mij aan Hem terug
Hij wil ons zijn tot ‘n burch’
Naamloos is jou verdriet
Niemand, alleen God die ‘t ziet
Mam, schrei niet omdat ’k niet ben
God Zelf is Ik ben, die Ik ben
Al ’t is verborgen wat Hij doet
Weet God ‘t Zelf, dan is goed!

Henk-Jan Koetsier

Gedicht geschreven na wat een moeder mij vertelde over haar zwangerschap van een voelbaar, maar niet levensvatbaar kind van bijna 20 weken.

Weg wereld
Weg kanker
‘T is niet mijn anker
Hoe dodelijk ’t ook is

Want dit is de dag
Dat niemand ’t verach’
Verwacht ’t heil zegeviere

Zie naar omhoog
Verschijnt de regenboog
Als ’t teken van Hoop

Weg ziekte
Weg smart
Alleen verlossing van ’t hart
Maakt elk van zondevrij

Angst is verloren
In Christus verkoren
‘T anker mijn Hoop

Ga naar mn Koning
Rust eeuwig in Zijn woning
Geen verdriet meer
Daar geen pijn

#wereldkankerdag 2022