Hoe zou ik ooit begrijpen ’t lijden, het verdriet
Ik nietig mens, geschapen uit het niet.
Uit stof gemaakt, waarin Uw Geest blies ’t leven.
Uw ving’ren hebben mij zo kunstig saamgeweven.
Herschep mij, vorm mij tot één draad in ’t machtig kleed
Dat op de nieuwe aard, Uw nieuwe Schepping heet.
En laat mijn klein en zeer begrensd verstand.
Hier niet gaan tornen aan dat wonder van Uw hand.
Maak door Uw stem in mij ’t verwarde denken stil
Leer mij gelovig rusten in Uw Goddelijke wil.

Lanerta

De afbraak
Niet te weren
Neemt mijn lichaamskrachten
Bezit van mijn gedachten
In onuitwisbaar leed
Mijn levenstijd voorbij
Onpeilbaar diep
Maakt mij verward
In ’t opslaan van mijn oog
Tot U omhoog
Kom mij te hulp
Weer ’t ongeloof
Keer ‘k door geloof
Tot U, o Heere Jezus
Rots van mijn behoud

Henk-Jan Koetsier